Back to Lima

Na nog een rustige en ontspannende dag woensdag in Cusco, vlogen we woensdagavond terug naar Lima. Donderdagavond zouden de kinderen terugvliegen naar Amsterdam.

Om 23.00 uur na aankomst hotel gelijk ons bed ingedoken. Avondeten hebben we maar een keertje overgeslagen. Morgen laatste dag met de kinderen, en we zouden Lima ngaan.

De laatste dag liep totaal anders. Nadat we donderdagochtend lekker hadden uitgeslapen, stond Robbert als eerste op om te douchen. In de badkamer hoorde ik een harde kreun. Met tandenborstel in zijn mond en op 1 been hinkend, dook hij op bed. Met zijn knie was het mis!
Vier weken geleden in Pisac was Robbert tijdens een wandeling gevallen, en zijn knie licht verdraaid. Dat herstelde gelijk goed, en de afgelopen drie weken, ging het eigenlijk goed.  Tot gisterenochtend dus!

Het was goed mis, hij kon er niet meer op staan en niet meer strekken. Dit was niet goed. Ik heb Maurice geappt of hij een goede dokter wist om een diagnose te stellen.
Maurice gaf ons het adres van een hele goede privé kliniek in Lima. Gelukkig 5 minuten van ons hotel vandaan. Daar konden we zonder afspraak naar toe.
Eerst maar ontbijten. Ondersteunend door Mats en Jesse zijn we in de ontbijtzaal aangekomen. Een dagje Lima zou ziekenhuisbezoek Lima worden.

Met de taxi naar de kliniek waar Robbert (opnieuw) in een rolstoel werd vervoerd naar de eerste hulp. Met Mats heb ik Robbert geregistreerd in mijn beste Spaans.
Een aardige dokter, dokter Gerardo Granda die gelukkig Engels sprak, keek naar de knie en adviseerde een scan te maken. Daar kwam uit dat er iets verdraaid was en een stukje bot was afgebroken. Advies was een brace voor zijn knie en krukken (zie foto’s).

Maar ja waar haal je dat vandaan? We kregen tip van Gerardo, en als we alles hadden konden we terugkomen. Ik ging met Mats en Jesse op pad en vonden de winkel van de brace snel. De krukken hadden ze daar niet, en we werden naar de orthopeed wijk doorverwezen. In Lima heb je straten met thema’s. Heel bijzonder. En zo kwamen we in een straatje met winkels met alleen maar rolstoelen, krukken enz. Daar hebben we mooie krukken gevonden voor robbert voor 25 euro.
De dokter heeft Robbert geholpen met zijn brace, en we kregen het advies vandaag terug te komen voor een vervolg scan.

Terug in het hotel nog even geluncht met zijn vieren en toen vertrokken de kinderen richting vliegveld. We zouden ze wegbrengen, maar dat ging niet lukken helaas. Vreemd om ineens weer samen te zijn. Het waren echt gezellige en mooie weken met zijn vieren 

Vanmorgen opnieuw naar het ziekenhuis, voor een vervolg scan. We werden naar een kamertje gebracht, waar alle kleding uit moest, en Roobert een ziekenhuis outfit kreeg. We moesten samen vreselijk lachen, want het zag er niet uit (deze foto plaats ik niet haha). Wederom in rolstoel werd hij naar de scan ruimte gebracht Bijzonder om mee te maken, want terwijl hij in de scan ‘tunnel’ werd geplaatst, mocht ik meekijken op de apparatuur en heb ik alle standen van zijn knie op een monitor gezien. De dames van de scan zaten tegelijkertijd naar vliegtickets te kijken...ook wel apart haha.

Morgen (zaterdag) weer terug voor gesprek met Gerardo. Dan krijgen we update van de scan. We zijn vanmiddag naar een mooi winkelcentrum aan zee ‘ gelopen’. Samen lekker geluncht, en terwijl Robbert zijn blogs aan het bijwerken was heb ik hier heerlijk geshopt. Mom...ik vraag me vandaag regelmatig af wat de diepere betekenis is van al deze gebeurtenissen...

We zitten nu met een drankje te kijken naar de zonsondergang. Morgen willen we na het ziekenhuis bezoek naar het strand in Peru vliegen voor 8 dagen rust, zon, zee en strand. We maken wel wat mee zo samen!